Tak, dotyk
zwyczajny, codzienny,
delikatny, niby niezauważalny
bo nieistniejący.
Tak, uśmiech
zwyczajny, niby codzienny
ukryty za szklanym ekranem
niewidoczny.
Tak, obraz
niby zwyczajny
pięknie namalowany
lecz nierzeczywisty.
Tak, sen
niby zwyczajny,
ale czy się ziści
niemożliwy.
Tak, wysp tysiące
na oceanie życia
ale tylko ta jedna
bez adresu.
Tak, bajka
ale kto jej posłucha
zakończenie dopowie
czy go chcemy, nie chcemy.
Moja nieznajoma, powiedziałeś
Uwielbiam gdy przysiadasz niby to roztargniona nad brzegiem jeziora
Dłonie swoje zanurzasz w szmaragdowej toni.
Moja nieznajoma, pomyślałeś
Uwielbiam gdy patrzysz plamką oka na mnie przez koronę księżyca
jak w lustrzane odbicie.
Moja nieznajoma, sptkanie
Uwielbiam nasze spotkania na piaszczystym brzegu rozgrzanej plaży
stóp naszych ślady splątne.
Moja nieznajoma, uczucia
Uwielbiam gdy mówisz do mnie mój Wilku nieokiełznany
w pędzie myśli, których tajniki poznaje.
Moja nieznajoma, tęsknota
Uwielbiam gdy czekasz na mnie na drewnianym tarasie wpatrzona w horyzont
zbliżam się do ciebie.
Moja nieznajoma, labirynt
Uwielbiam tych sekretów okruszki, których tak niewiele i wiele
w sercach naszych miejsce posiadają.
Moja nieznajoma, daleko
Łzy nasze wiatr wysusza nadmorski, smutek odchodzi daleko
radość spotkań zostawia.
Moja nieznajoma, tajemnica…
Już późno, a jednak
My razem jak zawsze
Spleceni ta nicią, której nic nie zerwie.
Ni siła, ni brak jej,
Ni niemoc, ni kruchość
Ten związek jest zawsze
Na zawsze i ponad
Gdzieś krążą te myśli
Co czas splatać umie
A siły wytrwania
Co niosą nas na przód
do tamtych wspomnień.
W sny się zamieniamy,
w snach nasze spotkania,
tam nasze miejsce i tam zostaniemy…